 |
| Sarpım 4 aylık |
Yazılarıma çok ara verdim biliyorum; yazmayı çok ama çok özledim.. İki çocuklu yeni, muhteşem, enfes bir o kadar da yorucu, bol koşuşturmalı, iki çocuklu hayatımız nasıl mı gidiyor?;)) Yeni hayatıma dair sıfatlar bitmezzz elbet..😂😂 Sarp'ımın 12.02 2016 da aramıza katılmasıyla,Demir'imin abi oluşuyla ve tekrar anne baba oluşumuzla tamamlandık desem doğru olur. Ekip tamam yani voltran ekibi..😄 Şaka bir yana bu öyle bir his ki tarif edilemez bir mutluluk..❤️"Yeni gelen her bebek ile annenin kalbinde yeni bir kapı açılırmıs.."Bu sozü bir yerde okumuştum ve çok hoşuma gitmisti.. Ne kadar doğruymuş anladım🙏🏻🙏🏻 Çokkk ara vermişim sarpişkom 8 aylık oldu bile..
İlk günlerin ne kadar uykusuz ve de yorucu geçtiğine dair söz etmeme gerek yok sanırım. Emdi emmedi uyudu uyamadı..Bu uykusuz ve yorucu günleri unuttuğumuz iyi olmuş yoksa sil baştan başa dönmek, epey zor olurdu. İyi ki unutmuşuz yani =) öyle de böyle de geçiyor zaman..İlk bebekteki endişelerin ve kaygıların o boyutta olmuyor bu sefer. Elbet yine telaşlanıyorsun sıkılıyorsun ama bakıyorsun ki elde bir büyümüşü var, işte o zaman bir ohh!! çekip,elbet bu da büyüyecek bir şekilde deyip kafanı rahat tutabiliyorsun bu sefer. Anneme beni daha çok seviyorsun di mi? diye takılırdım küçükken, hala da şaka ile karışık takılırım bazen Burçem duymasın =) Verdiği cevabı şimdi daha iyi anlıyorum.. İki evladın olunca anlarsın, asla ayırt edemezsin derdi hep..Birini daha çok diye bir şey asla olamaz derdi.. Beş parmağından en çok hangisini seviyorsun ayırt edebilir misin? diye sorardı hep, şimdi anlıyorum; evlatların hepsi aynı seviliyormuş meğer, hepsi çokkkkk!!!
Gelelim en can alıcı soruya.. Demir kardeşini görünce ne yaptı? Kıskanıyor mu? şeklinde sorular çok oldu tabii. Hastanede gözümü açar açmaz Demir'imi istedim yanıma..İlk bebeğime, Demir'ime doğuma girmeden önce çok korktum, ya bana bir şey olursa ya bebeğime bir şey olursa diye..Bu sefer kendimden çok, aklım Demir'imde ve elbet bebeğimdeydi. Doğuma girmeden, o anki duygusallığımı, endişemi anlatmama sözcükler yetmez. Çok şükür her şey yolunda gitti. Sezeryan sonrası ne kadar korkunç, acı doluda olsa, ben yarım yamalak ayılmış bir şekilde acı dolu olsam da hemen bebeğimi aradı gözlerim ve elbet ilk göz ağrımı.. Bebeği çoktan getirmişlerdi odaya; görür görmez aşık oldum; yine yeni bir erkeğe..=) Küçük pembe yanaklı pamuk prensim benim..Derken Demir'im geldi odaya biraz çekingen hafif kaygılı, kardeşle ilk buluşma.. Geldi bebeğe baktı şaşırdı çok küçükmüş kardeş derken babasının elini bırakmıyor ama..Beni öptü elimi tuttu ben o anlarda ağlıyorum tabii..Babamız Tunç'um yanımda yanı başımda o da elimi tutuyor, öpüyor..O da duygulu elbet, en az benim kadar.. Canımız bitanemiz babamız.. Ailem, canım annem, canım babam Burçe'm canım kardeşim ve tüm sevdiklerim yanımda..O gün hastanede çekilen videoları izlediğimde hala gözlerim doluyor. Demir'in ,bebek erkek anne bak gör dediği günleri hatırlıyorum da, bebek erkek mi olsun annecim? sen erkek kardeş mi istiyorsun? diye sorunca evet birlikte lego ve araba oynayacağız dediği zamanlar daha dün gibi.. Cinsiyeti belli olduğunda bak gördün mü bebek erkekmiş ben sana demiştim demişti =)) İsmini abisi koydu; kardeşimin adı Sarp olsun,ben ona Sarpişko diyeceğim dedi. Bebek Sarpişkomuz sağlıkla evimize gelmişti çok şükür; anne ve babasına hayırlı evlat, abisine hayırlı kardeş ve can yoldaşı olmaya..
Biz anne babası olarak ilgi ve alakamızı aynı derecede sürdürmeye çalışmış olsak bile yeni gelen bebek ile bizimki kadar Demir'imin hayatında da bir değişim oldu elbet. O da, biz de yeni bebekli iki çocuklu hayatımıza uyum sağlayacaktık, sadece biraz zamana ihtiyacımız vardı o kadar. Her şey çok güzel olacaktı hiç şüphem yoktu..=)
İki çocuklu hayatımızın devamı yarın.. aaa!! bu arada bir de Bora bebeğim var benim.. Borişkom yani =)) O kim mi? Yazımın devamı yarın malum Sarpişkom beni bekler..=))
Sevgiyle kalın..
